بررسی تأثیر عصاره گیاه خار مریم(سیلی مارین) بر میزان gfap وحافظه فضایی مدل موشی بیماری آلزایمر

مقدمه و هدف: تحقیقات نشان داده است که خار مریم میزان بالایی از آنتی اکسیدان پلی فنلیک را دارا می باشد و دارای اثرات حمایتی در بیماری های تخریب نورونی است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر عصاره گیاه خار مریم(سیلی مارین) بر میزان gfap و حافظه فضایی مدل موشی بیماری آلزایمر بود. مواد وروش ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. تعداد 30 سر موش نر ویستار انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی شاهد، درمان و ضایعه تقسیم شدند. موش های دو گروه درمان و ضایعه در دستگاه استریوتاکسیک ثابت شده و با تزریق ایبوتونیک اسید محلول در سرم فیزیولوژی در هسته nbm مغز آنها آلزایمری شدند و موش های گروه شاهد مورد عمل جراحی قرار گرفته، ولی تزریقی انجام نشد. سپس به موش های گروه درمان به میزان 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن آنها از عصاره خار مریم رقیق شده با صمغ عربی 1 درصد به عنوان حلال به مدت چهار هفته و هر روز خورانده شد. به موش های گروه ضایعه دارویی خورانده نشد و به گروه شاهد فقط صمغ عربی 1 درصد خورانده شد. بعد از ضایعه در روز هفتم و بیست هشتم با استفاده ازآزمون ماز y ارزیابی رفتاری بر روی همه گروه ها انجام گردید. بعد از پایان آزمون رفتاری میزان gfap هیپوکامپ مغز حیوانات با متد الایزا اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارspss و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس برای داده های مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: حافظه فضایی در روز هفتم و بیست هشتم در گروه درمان در مقایسه با گروه ضایعه و شاهد به طور معنی داری بهبود یافت (به ترتیب 01/0>p و 001/0>p). میزان gfap هیپوکامپ در گروه درمان در مقایسه با گروه ضایعه و شاهد نیز اختلاف معنی داری را نشان داد(001/0 >p ). نتیجه گیری: گیاه خار مریم با دارا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی می تواند منجر به بهبود علایم اختلالات شناختی و رفتاری و هم چنین کاهش میزان پروتئین gfap آستروسیت های مغز در مدل موشی بیماری آلزایمر شود.